جمع تلرانسی
برای اندازهگذاری خطی فیچرهایی که به یکدیگر مرتبطند، دو نوع کلی وجود دارد:
1- اندازهگذاری موازی یا پلهای (Parallel or running dimensioning)
2- اندازهگذاری زنجیرهای یا متوالی (Chain dimensioning)

در اندازهگذاری موازی، اندازهها از یک مبنا لحاظ میشود. ولی در حالت زنجیرهای، هر کدام از اندازهها مرتبط با یکدیگر هستند.
تفاوت اصلی این دو روش در تلرانسگذاری مشخص میشود. در روش زنجیرهای، تلرانسها با یکدیگر جمع میشوند (Tolerance build-up). ولی در روش موازی این اتفاق رخ نمیدهد. لذا دقت این شیوه از زنجیرهای بالاتر است.

در تصویر زیر، در حالت موازی، میزان انحراف مجاز موقعیت پله سوم (راست) نسبت به سطح مبنا (چپ)، ۱+- است.
در حالت زنجیرهای، میزان انحراف مجاز موقعیت پله سوم (راست) نسبت به سطح مبنا (چپ)، ۳+- است.

0
0
رای
امتیازدهی به مقاله