نامگذاری فولادهای سمانتاسیون در استاندارد DIN
فولادهای سمانتاسیون فولادهای ساده کربنی و کم آلیاژی هستند که نامگذاری آن ها در استاندارد DIN بر حسب ترکیب شیمیایی آن ها انجام می گیرد. در نامگذاری قدیمی این فولادها در استاندارد DIN 17006 مثل Ck10، حرف C اشاره به عنصر کربن دارد و عدد پس از آن مقدار کربن فولاد است که در ۱۰۰ ضرب شده است، یعنی Ck10 فولادی است که دارای یک دهم درصد کربن در ترکیب شیمیایی خود است. حرف پس از C نیز بیانگر یک مشخصه خاص فولاد است که در بخش چهارم آموزش کلید فولاد به آن ها اشاره شده است. به طور مثال، k بیانگر میزان فسفر و گوگرد پایین در ترکیب شیمیایی است و یا f بیانگر مناسب بودن برای سخت کاری شعله ای و القایی است. البته در استاندارد جایگزین شده ی DIN EN 10027-1 به جای استاندارد منسوخ DIN 17006 این نمادها تغییر یافته اند و دیگر در استانداردها از آن ها استفاده نمی شود، هر چند که در بازار و صنعت ایران، همچنان نامگذاری های قدیمی کاربرد دارد. در نامگذاری جدید به طور مثال به جای Ck10 از C10E استفاده می شود که E همان مفهوم میزان فسفر و گوگرد پایین در ترکیب شیمیایی فولاد را دارد. برای اطلاع از نحوه نامگذاری فولادهای ساده کربنی بر حسب ترکیب شیمیایی و مفهوم پسوندها و پیشوندها در استاندارد DIN EN 10027-1، به جدول زیر مراجعه فرمایید.
برای نامگذاری فولادهای کم آلیاژ سمانتاسیون طبق استاندارد DIN EN 10027-1 نیز از جدول ۱۳ این استاندارد برای نامگذاری فولادهای آلیاژی با مجموع عناصر آلیاژی کمتر از ۵ درصد وزنی، فولادهای غیر آلیاژی خوش تراش و فولادهای غیر آلیاژی با مقدار منگنز بیشتر از ۱ درصد بر حسب ترکیب شیمیایی آن ها استفاده می شود. مطابق با این جدول، نامگذاری فولادهای کم آلیاژ سمانتاسیون به این صورت است که ابتدا مقدار کربن با ضریب ۱۰ نوشته می شود، سپس نماد عناصر عمده آلیاژی قید شده و مقدار آن ها با ضرایب مخصوص طبق جدول ۱ شکل زیر نوشته می شود. به طور مثال ۱۸CrNi8 به این مفهوم است که این فولاد میانگین ۰٫۱۸% کربن، میانگین ۲% (۸ تقسیم بر ۴) کروم و نیکل دارد.
نامگذاری فولادهای سمانتاسیون طبق نامگذاری استانداردهای آمریکایی SAE/AISI
از دهه ۱۹۳۰ میلادی انجمن آهن و فولاد آمریکا یا AISI (مخفف عبارت American Iron and Steel Institute) و انجمن مهندسان خودروی آمریکا یا SAE (مخفف عبارت Society of Automotive Engineers) با همکاری هم یک سیستمی برای نامگذاری فولادها معرفی کرده اند که مبنای نامگذاری فولادها برای استانداردهای آمریکایی ASTM هم بوده است. بر اساس سیستم نامگذاری AISI/SAE، برای نامگذاری فولادهای کربنی و آلیاژی از یک سیستم ۴ یا ۵ کاراکتری (XXXX/XXXXX) استفاده می شود. دو کاراکتر اول از سمت چپ (کاراکترهای قرمز) توسط AISI/SAE تعریف شده و به هر گروه از فولادها یک عدد مطابق با جدول زیر تخصیص داده شده است. با مراجعه به این جدول می توان از نوع و رده فولاد اطلاع پیدا کرد. با توجه به اینکه فولادهای زیادی در هر گروه وجود دارد، شناسایی یک فولاد خاص بر اساس کاراکترهای بعدی انجام می گیرد. دو یا سه کاراکتر بعدی بیانگر مقدار کربن در ترکیب شیمیایی فولاد ضرب در ۱۰۰ است. در برخی موارد اگر عنصر خاصی در ترکیب فولاد حضور داشته باشد، علامت آن عنصر در کاراکتر وسطی می آید. به طور مثال حرف B در XXBXX اشاره به حضور عنصر بور در ترکیب شیمیایی فولاد (به مقدار ۰٫۰۰۰۵-۰٫۰۰۳ درصد) دارد.
نام گذاری فولادهای سمانتاسیون در بازار
فولادهای سمانتاسیون در محصولات شرکت های معتبر فولاد سازی با نام های متفاوتی نامگذاری شده اند. در جدول زیر به برخی از نام های تجاری فولادهای سمانتاسیون پر کاربرد در بازار ایران اشاره شده است.
